Implanto-protetyka
Implanto-protetyka jest to wspólne działanie lekarza implantologa wraz z lekarzem protetykiem.
Po przeprowadzeniu badań i ocenie modeli diagnostycznych oraz tomografii komputerowej CBCT lekarze oceniają jaka metoda leczenia jest najlepszym rozwiązaniem dla pacjenta.
Implantoprotetyka jest szybko rozwijającą się dziedziną stomatologii. Łączy w sobie interdyscyplinarną wiedzę z zakresu chirurgii stomatologicznej oraz protetyki. Wzrost liczby wykonywanych zabiegów implantologicznych jest związany z zaletami, jakimi charakteryzuje się ten sposób rehabilitacji pacjentów. Jest to najbardziej zbliżona do fizjologicznej metoda odtwarzania utraconych zębów z dostępnych rozwiązań protetycznych.
Implant stomatologiczny umieszcza się w trakcie procedury chirurgicznej, która najczęściej jest przeprowadzona w znieczuleniu miejscowym. Implant umieszcza się w kości szczęki lub żuchwy pozostawiając go do momentu zrośnięcia z otaczającą tkanką kostną. Implant zastępuje korzeń brakującego zęba i stanowi rusztowanie dla odbudowy protetycznej w postaci korony, mostu czy protezy. Większość implantów stomatologicznych jest wykonana z tytanu, dzięki czemu integrują się one z kością i nie są rozpoznawane jako ciało obce w naszym organizmie.
Implantacja nawigowana z użyciem szablonu drukowanego na podstawie tomografii komputerowej. Nasz zespół implantoprotetyczny na podstawie tomografii komputerowej CBCT, oczekiwań pacjenta i wizji odtwórczej w połączeniu z dbałością o pozycję stawu skroniowo-żuchwowego tworzy schemat zabiegu z użyciem szablonu,tak aby wprowadzić implant bezpiecznie i w odpowiednim miejscu. W celu ochrony miejsca implantacji wykorzystujemy szycie estetyczne drobnymi nićmi chirurgicznymi,aby nie tworzyć blizn. Implant osteointegruje się z kością beż dostępu do flory bakteryjnej jamy ustnej. Dbałość o najmniejsze szczegóły sprawia,że zabieg i jego konsekwencje są przewidywalne dla pacjenta i lekarzy.
Dlaczego warto wszczepić implant stomatologiczny?
Implanty stomatologiczne mogą zastąpić pojedynczy ząb, kilka zębów lub wszystkie zęby. Celem odbudowy zębów w stomatologii jest przywrócenie funkcji, a także estetyki.
Wybór implantu stomatologicznego jako jednej z metod uzupełnienia braków zębowych ma wiele zalet w porównaniu z innymi możliwościami. Implanty stomatologiczne to rozwiązanie zachowawcze, ponieważ brakujące zęby można zastąpić bez naruszania lub zmiany struktury zębów sąsiednich. Ponadto implanty stomatologiczne integrują się z kością, dzięki czemu są bardzo stabilne, a ich wygląd i odczucia przypominają naturalne zęby.
W celu zminimalizowania ryzyka błędów mogących powstać podczas zabiegu chirurgicznego stosowane są metody nawigacji, umożliwiające precyzyjne planowanie przedzabiegowe: nawigacja statyczna wykonywana przy zastosowaniu szablonów implantologicznych charakteryzuje się większą precyzją w umieszczeniu implantu w porównaniu do zabiegów wykonywanych bez użycia szablonów.
Szablon implantologiczny jest definiowany jako przewodnik stosowany podczas zabiegów implantacji w celu osiągnięcia prawidłowej pozycji implantu. Wykorzystanie szablonów umożliwia przewidywalne i bezpieczne wykonywanie operacji małoinwazyjnych.
Dzięki zastosowaniu szablonu wykonywane są przewidywalne implantacje bez wytworzenia płata śluzówkowo-okostnowego tzw. technika bezpłatowa co sprawia, że czas rekonwalescencji jest krótszy. Technika ta przyczynia się do szybszego gojenia tkanek miękkich oraz zmniejsza utratę kości w miejscu implatnacji w porównaniu z tradycyjną techniką zabiegową. Procedura wprowadzenia implantów z zastosowaniem szablonów staje się uproszczona co skraca czas zabiegu. Pozycja wszczepów wprowadzanych z zastosowaniem nawigacji jest bardziej przewidywalna.
Co dzieje się przed, w trakcie i po zabiegu wszczepienia implantów stomatologicznych?
Na etapie konsultacji i planowania chirurg stomatolog ogląda wizualnie miejsce w jamie ustnej, w którym ma być wszczepiony implant, a także zapoznaje się z wynikami badań obrazowych (zdjęcia rentgenowskie, zdjęcia panoramiczne i/lub tomografia komputerowa). Na tym etapie oceniana jest jakość i ilość kości szczęk, aby określić, czy w danym miejscu konieczne jest zwiększenie ilości kości. Po ustaleniu, że implant stomatologiczny można umieścić w pożądanym miejscu, pacjent zgłasza się na zabiegi chirurgiczne w celu wszczepienia implantu (implantów).
Pierwszym etapem zabiegu chirurgicznego w jamie ustnej jest często ekstrakcja zęba lub zębów. Często w miejscu, w którym ma być wprowadzony implant stomatologiczny, znajduje się jeszcze uszkodzony ząb. Aby przygotować się do wszczepienia implantu stomatologicznego, konieczne jest usunięcie zęba. W większości przypadków w celu uzyskania solidnej podstawy kostnej dla implantu stosuje się przeszczep kości wyrostka zębodołowego. W niektórych przypadkach, gdy ilość kości jest wystarczająca, uszkodzony ząb może zostać usunięty, a następnie podczas tej samej wizyty może zostać wszczepiony implant. Procedura ta nazywana jest „natychmiastowym wszczepieniem implantu”.
W sytuacji, gdy implant ma być umieszczony w szczęce (górnej szczęce) w tylnej lub tylnej części, czasami dostępna ilość kości może być ograniczona obecnością zatoki szczękowej (wypełniona powietrzem przestrzeń znajdująca się w kościach twarzy). Zabieg „powiększenia zatoki” lub „podniesienia zatoki” jest wykonywany w celu podniesienia dna zatoki i przeszczepienia większej ilości kości do zatoki. Dzięki temu więcej kości będzie mogło stanowić podporę dla implantu stomatologicznego.
Po uzyskaniu odpowiedniej, mocnej kości miejsce jest gotowe do wszczepienia implantu. Na wizycie związanej z wszczepieniem implantu, implant jest umieszczany w kości za pomocą specjalnego wiertła i narzędzi. Implant zamyka się śrubą zamykającą, dziąsło jest zszywane i rozpoczyna się faza gojenia.
Podczas tej fazy gojenia można wykonać tymczasową protezę, która zastąpi brakujące zęby. Czas gojenia zależy w dużej mierze od jakości kości, lecz zazwyczaj wynosi do sześciu miesięcy. W tym czasie implant integruje się z kością. W celu sprawdzenia, czy w miejscu zabiegu nie doszło do zakażenia i czy proces gojenia przebiega prawidłowo, zwykle przeprowadza się wizyty kontrolne.
Jakie są potencjalne zagrożenia, powikłania i problemy związane z implantami stomatologicznymi?
Każdy zabieg chirurgiczny zawsze wiąże się z pewnym ryzykiem i potencjalnymi powikłaniami dla pacjenta lub dla powodzenia wgojenia implantu stomatologicznego. Staranne planowanie z udziałem specjalistycznego oprogramowania oraz stosowanie szablonów implantologicznych pomagają zmniejszyć ryzyko do minimum. W przypadku kiedy implant nie zostanie prawidłowo zintegrowany z kością po upływie wymaganego czasu gojenia w wielu przypadkach można podjąć kolejną próbę wprowadzenia implantu.
Czy zabieg wszczepienia implantów dentystycznych jest bolesny?
Zabieg wszczepienia implantów stomatologicznych jest zazwyczaj wykonywany w znieczuleniu miejscowym, dlatego podczas zabiegu nie powinno się odczuwać bólu.
Po wygaśnięciu znieczulenia miejscowego dyskomfort po zabiegu jest różny w zależności od konkretnego przypadku. Jednak ogólnie rzecz biorąc, większość ludzi będzie odczuwać dyskomfort podobny do tego po usunięciu zęba.
Jaka jest konieczna dalsza opieka po wszczepieniu implantów stomatologicznych?
Implanty stomatologiczne wiążą się z ryzykiem wystąpienia zapalenia okołoimplantowego, które jest odpowiednikiem choroby przyzębia w przypadku zębów naturalnych. Jest to stan zapalny dziąseł i kości otaczających implant. Stan zapalny otaczających tkanek jest często spowodowany nadmierną siłą gryzienia implantu lub infekcją bakteryjną. Nieleczone zapalenie okołoimplantowe może doprowadzić do utraty implantu.
Po całkowitym zintegrowaniu implantu z kością szczęki i żuchwy następna faza obejmuje osadzenie korony na implancie, na której będzie on się opierał. Czynność tę zwykle wykonuje lekarz stomatolog ogólny lub protetyk (specjalista zajmujący się uzupełnianiem ubytków zębowych).
Kiedy mogę zastosować implant? – wskazania
Implanty mogą mieć przeróżne zastosowania. Od braków pojedynczego zęba, przez braki wielu
zębów, aż po bezzębie. Implanty poleca się stosować u pacjentów z rozległymi brakami, u
których nie jesteśmy w stanie wykonać uzupełnień stałych.
Niektórzy pacjenci nie potrafią zaakceptować z różnych powodów protez ruchomych, stąd także u nich wskazane jest uzupełnienie
implantologiczne. Zastosowanie tej metody poleca się także u osób, które nie posiadają zawiązków zębów stałych, czy też w przypadku braków pojedynczych zębów, gdzie zęby otaczające lukę są w pełni zdrowe.
Kiedy nie jest możliwe zastosowanie implantu? – przeciwwskazania
Implantacji nie wykonuje się u pacjentów ze względu na zły stan zdrowia pacjenta, gdy pacjent przyjmuje leki immunosupresyjne i w przypadku niektórych chorób psychicznych. Przeciwwskazaniem jest także alkoholizm, bruksizm, choroby ogólne o ostrym przebiegu, czy nałogowe palenie papierosów. W przypadku złej jakości kości, niektórych wadach zgryzu, złej higienie, zaawansowanej chorobie przyzębia, ostrych stanach zapalnych, czy też w przypadku nowotworów w jamie ustnej również nie należy wykonywać implantacji.
Zasady leczenia – krok po kroku.
Leczenie implantologiczne dzieli się na kilka etapów.
1. Najpierw należy zakwalifikować pacjenta do leczenia.
Na podstawie wywiadu, badania klinicznego, laboratoryjnego, oceny radiologicznej oraz analizy modeli lekarz określa możliwość wykonania implantacji. Należy zniwelować wszelkie czynniki ryzyka. W przypadku złej jakości kości i nieodpowiednich jej wymiarów często zleca się zabiegi osteoplastyczne przed wykonaniem uzupełnienia.
2. Następnie lekarz planuje leczenie implantoprotetyczne uwzględniając rodzaje braków zębowych, czy też warunki anatomiczne.
3. Kolejnym etapem jest zabieg wszczepienia implantu.
Z racji na fakt, iż oczekujemy integracji wszczepu z kością, zabieg musi przebiegać w warunkach aseptycznych i być prawidłowo przeprowadzony. Implantacja może przebiegać w zależności od ilości zabiegów chirurgicznych – jednoetapowo lub dwuetapowo. W metodzie jednoetapowej implant i łącznik są wprowadzane podczas jednego zabiegu, przez co uzupełnienie protetyczne może zostać zastosowane natychmiastowo.
W metodzie dwuetapowej podczas pierwszego zabiegu implant wprowadzany jest w kość. Po okresie gojenia (3-6 miesięcy) odsłania się śrubę zabezpieczającą i wprowadza śrubę gojącą dziąsło. Po wygojeniu dziąsła (około 2 tygodnie) można wykonać uzupełnienie protetyczne.
4. Po zakończonym leczeniu należy przeprowadzać regularne wizyty kontrolne.
Pacjent musi być pod stałą kontrolą lekarza. Na wizytach kontrolnych ocenia się parametry, które decydują o powodzeniu leczenia.
